Teks: Nor Adilah Ahmad Shokori
Gambar: Google
Saya memerhati sepasang suami
isteri yang duduk selang semeja dari saya. Kedua-duanya sebaya mak dan ayah
saya. Si isteri meletakkan sepinggan penuh makanan yang berisi pelbagai jenis
lauk bersama sedikit nasi di tengah-tengahnya.
Apabila pinggan tadi telah pun
diletakkan di atas meja, maka si isteri mula bersuara. Beliau menerangkan
satu-persatu lauk yang diambilnya. Si suami menongkat
dagu sambil merenung pinggan di hadapannya.
Si isteri menanti dengan penuh
sabar respon daripada suaminya. Hampa. Si suami kemudiaannya memohon maaf dan
berlalu pergi. Mengeluh panjang si isteri dengan reaksi suaminya sambil
bersandar di kerusi.
Kisah itu berakhir begitu saja.
Saya tidak tahu apa yang berlaku sehinggalah beberapa minggu selepas itu Allah
mentakdirkan saya bertemu dengan isterinya. Entah bagaimana beliau bercerita
kepada saya tanpa dipinta.
Tepat andaian saya, suaminya
mempunyai masalah kesihatan. Boleh dikatakan sepanjang berada di sana, hanya
dua kali menu berasaskan ikan dihidangkan. Selebihnya juadah ayam dan daging
menjadi menu harian. Tidak ada pilihan.
Kata si isteri, jika dulu juadah
daging kambing dan seafood antara yang menjadi kegemaran suaminya, namun kini
semuanya terpaksa dilupakan. Sesekali terbit juga keinginan di hati untuk
mencuba daging kambing yang yang menjadi menu istimewa di sana, tetapi apabila
mengenangkan kesakitan yang terpaksa ditanggung kemudian, hasrat itu mati di
tengah jalan.
Makan adalah nikmat yang Allah berikan kepada kita. Jangan tunggu sehingga nikmat tersebut hilang. Bersyukurlah, kerana sedikit sekali daripada kalangan hamba-hambaNya yang bersyukur.
Wallahu’alam.
No comments:
Post a Comment